Szwajcaria – ciekawostki o kraju

Szwajcaria to mały kraj, ale jej bogactwo lokalnych zwyczajów, żywych tradycji, regionalnej kuchni oraz wydarzeń kulturalnych i sportowych robi wrażenie. Kantony niemieckie, włoskie i francuskojęzyczne mają własną kulturę. Ponadto neutralność Szwajcarii zawsze przyciągała artystów i pisarzy z całego świata - w tym tak znanych współczesnych, jak Paul Klee, Ernst Ludwig Kirchner, Hermann Hesse i Georg Büchner. Pomimo tej interesującej i barwnej mieszanki wpływów kulturowych, kraj doskonale łączy tradycję i nowoczesność. Wakacje w alpejskim państwie, czy to w malowniczych górskich dolinach, czy w miastach o bogatej kulturze, gwarantują ekscytującą różnorodność.

Muzyka: Schwyzerörgeli i Trümpi

Tradycyjna muzyka w Szwajcarii to przede wszystkim muzyka taneczna. Najpopularniejszymi instrumentami w muzyce ludowej są skrzypce, skrzypce basowe, klarnety oraz Schwyzerörgeli - akordeon. Często usłyszycie też nieco osobliwy dźwięk cymbałów i Trumpi – harfy żydowskiej. Typowy instrument w państwie alpejskim, róg alpejski, był pierwotnie narzędziem sygnalizacyjnym używanym przez pasterzy. Opanowanie gry na instrumentach i dawne kompozycje były przekazywane z pokolenia na pokolenie, przeważnie bez nut. Najstarsza zachowana pieśń pasterska pochodzi z Appenzell z 1545 roku.

Róg alpejski to tradycyjny instrument muzyczny w Szwajcarii

Języki: od niemieckiego po retoromański

Językami narodowymi Szwajcarii są niemiecki, włoski i francuski, a także retoromański. Ten ostatni, podgrupa języków romańskich, nie jest powszechny ale jest językiem urzędowym obok niemieckiego i włoskiego, zwłaszcza w kantonie Gryzonia. Od kantonów i gmin zależy, jakim językiem urzędowym chcą się posługiwać. Kantony Bazylea i Berno oraz miasta Biel i Freiburg są wielojęzyczne. Jeśli ktoś zwróci się do Was w szwajcarskim niemieckim i zrozumiecie tylko „Bahnhof”, to dlatego, że jest to zróżnicowana mieszanka dialektów alemańskich, które w rzeczywistości są niezależnymi językami.

Kuchnia: Fondue, Capuns i Ribelmais

Kuchnia szwajcarska to pyszny melanż wpływów kuchni niemieckiej, włoskiej i francuskiej. Niewiele potraw jest typowych dla kraju. Spróbujcie obfitego Ęlplermagronen, odmiany makaronu serowego lub smacznego fondue z roztopionego sera, białego wina, chleba i ziemniaków. Ponadto każdy kanton czy region ma swoje specjalności. Berner Rösti − omlet ziemniaczany z boczkiem, Bündnerländer Capuns − mięso zawijane w liście boćwiny,  kiełbasa Waadtländer z porem i dawne „danie dla biedaków” Ribelmais z mielonej i gotowanej kukurydzy oraz oczywiście słynne Züricher Geschnetzelte.

Fondue idealne na spotkanie z przyjaciółmi

Ser: poezja smaków

Ser szwajcarski jest znany na całym świecie. Powodem tego są Alpy i pracowite życie ludzi w Alpach. Ser wytwarzano tam z prostego, ale ważnego powodu: ser wytwarzany latem chronił mleko, a także służył jako cenny zapas żywności na długie i mroźne zimowe miesiące. Wiele obyczajów, które od wieków starannie pielęgnowano, ma związek z serem. Podczas Chästeilet ser produkowany latem jest dzielony między rolników zgodnie z ustalonym rytuałem. 

Czekolada: najwyższa jakość

Szwajcarska czekolada to coś więcej niż słodycz, to narodowa specjalność. Przetwórstwo czekolady ma w alpejskim kraju długą tradycję. Wyjątkowa jakość opiera się przede wszystkim na wyselekcjonowanych surowcach oraz doświadczeniu zdobytym w produkcji od XVII wieku. Masę czekoladową miesza się znacznie dłużej niż w innych krajach. To ulatnia substancje aromatyczne i gorzkie. Jako produkt wyjściowy zamiast masła kakaowego często stosuje się śmietankę mleczną od lokalnych rolników.

Szwajcarska czekolada jest jedną z najlepszych na świecie

Zwyczaje: od wejścia i zejścia z Alp po Älblerchilbi

W kalendarzu szwajcarskim przez cały rok znajduje się wiele zwyczajów i świąt. Wiele z tych wydarzeń ma długą tradycję i, podobnie jak w innych krajach, ma pogańskie lub religijne pochodzenie. Ale zachowane są również zwyczaje dopasowane do roku uprawy, takie jak zwiastowanie pracy w winnicach, wejście i zejście w Alpy latem. Odwiedźcie też 400-letni Älblerchilbi jesienią, specjalny festiwal, na którym ludzie jedzą, tworzą muzykę i tańczą. Rolnicy dziękują za owocny rok i bezwypadkowy czas w Alpach. Oczywiście celebrowane są również zwycięstwa w bitwach historycznych.

Rękodzieło: nie tylko zegarki

Jeśli chodzi o szwajcarskie rękodzieło, wiele osób od razu myśli o zegarkach – nie bez powodu, ponieważ lokalne zegarmistrzostwo cieszy się doskonałą międzynarodową reputacją od około 500 lat. Nawet dzisiaj nowoczesny przemysł zegarmistrzowski jest ważnym czynnikiem ekonomicznym, zwłaszcza jeśli chodzi o eksport. Ale również wyroby z drewna i ceramiki rustykalnej są pożądane przez gości jako mile widziane pamiątki. Już 200 lat temu te umiejętności artystyczne były ściśle związane ze Szwajcarią.

Precyzja wykonania: to cecha szwajcarskich zegarków

Fahnenschwingen: wyjątkowy popis

Machanie flagą jest istotną częścią wielu szwajcarskich festiwali folklorystycznych i sportowych, a także uroczystości federalnych. Artystyczny ruch czerwonej flagi z białym krzyżem, któremu towarzyszą odgłosy alpejskiego rodu i buchela, przyprawia niektórych zwiedzających o gęsią skórkę. Imponujące widowisko sięga średniowiecza i było wówczas przywilejem cechów. Dziś są konkursy, w których wymachujący flagami musi zmierzyć się z jury. 

Sport: zapasy i hornussen

W Szwajcarii z wielkim zaangażowaniem kultywowane są narodowe sporty: zapasy, rzucanie kamieniami i hornussen. Nie przegapcie Federal Wrestling and Alpine Festival, który co trzy lata odbywa się w innym regionie. W niemieckojęzycznej części Szwajcarii szczególnie popularne są zapasy, rodzaj zapasów w stylu wolnym, w których przeciwnik musi być „przerzucony” na ziemię za spodnie. Hornussen pochodzi z XVI wieku. Plastikowy krążek - hornuss - musi zostać trafiony w pole gry za pomocą elastycznej pałki. 

Hornussen

Jodłowanie: pieśń na cześć gór

Jodłowanie ma w Szwajcarii długą tradycję. Piosenka śpiewana jest w dwóch, trzech lub czterech częściach od XIX wieku i często towarzyszy jej Schwyzerörgeli. Jest około 2000 kompozycji, głównie w języku niemieckim i francuskim. Śpiewa się o malowniczych górach – jak mogłoby być inaczej?